Update verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in zorg

Een goede samenwerking tussen zorgverleners vraagt om een duidelijke taak- en verantwoordelijkheidsverdeling. Ook is het noodzakelijk dat de betreffende zorgverleners met elkaar communiceren en hun werkzaamheden en informatie onderling afstemmen. Dit zijn belangrijke randvoorwaarden voor het bieden van goede zorg. De herziene Handreiking Verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in de zorg (juni 2022) benoemt en verduidelijkt die randvoorwaarden en vervangt de handreiking uit 2010.

Het document is opgesteld door een zeer breed scala aan beroeps- en brancheverenigingen in de zorg, én Patiëntenfederatie Nederland. Deze handreiking richt zich vooral op situaties waarin het gaat om het verbeteren of stabiliseren van de gezondheidssituatie van een cliënt, binnen zowel de cure als de care. Het gaat om situaties waarbij het nodig is te komen tot een gezamenlijk en up-to-date zorg- of behandelplan voor de cliënt. Te denken valt bijvoorbeeld aan iemand die vanuit een ziekenhuis in de thuissituatie komt en nog veel zorg nodig heeft.

Als belangrijke aanpassing van de update wordt de aanpassing van hoofdbehandelaar naar regiebehandelaar genoemd. Ook is de tekst van de handreiking aangepast aan de stand van de wetgeving en jurisprudentie.

Aangegeven wordt dat de richtlijnen in dit 'parapludocument' niet in alle situaties gelden en 'proportioneel' moeten worden toegepast.

Voor psychotherapeuten is het volgende van belang om het document in het juiste licht te lezen:

• Voor psychotherapeuten is de huisarts doorgaans de belangrijkste samenwerkingspartner. Wanneer en in hoeverre aan huisartsen te rapporteren (indien de client hiervoor toestemming geeft) wordt weergegeven in de GGZ standaard Overleg met en rapportage aan de huisarts.
• Per 1 juli 2020 is de wet Wabvpz van kracht, waarin o.m. wordt bepaald dat er geen gegevens van de verschillende behandelaren mogen worden uitgewisseld via een elektronisch uitwisselingssysteem zonder de uitdrukkelijke toestemming van de cliënt (art. 15a, lid 1).
• Specifiek voor de jeugdzorg is de GGZ standaard Landelijke samenwerkingsafspraken Jeugd GGZ van belang.
• In de Beroepscode voor psychotherapeuten wordt aangegeven dat indien sprake is van informatieverstrekking op basis van gerichte schriftelijke toestemming van de client of op basis van wettelijk voorschrift deze (bij voorkeur schriftelijke) informatie zich dient te beperken tot feitelijke informatie (zonder waardeoordeel) en niet verder mag reiken dan voor het doel van de informatieverstrekking noodzakelijk is.